Inspiratie
Ideeën dienen zich bij mij zelden kant-en-klaar aan. Vaak starten ze in de vorm van een gevoel, een ‘ik wil iets maken’ gevoel. Af en toe zie ik dat er door mijn een stukje van de sluier wordt opgelicht (en dan snel weer wordt dichtgetrokken) door mijn onderbewustzijn. Het is een idee wat zich als het ware in een luttele seconde vormt en ook weer ontvormt. Vaak als ik bezig ben met iets anders, zoals koken, werken of autorijden, en uiteraard geen notitieblokje in de buurt te bekennen dan. Ik denk dat dit echt het inspiratieproces aan het werk is, soms zou ik alleen willen dat ik het wat beter kon timen, want ik word er wel eens onrustig van.
Na een tijdje krijg ik meestal wel een gevoel bij dat idee. Het wordt allemaal wat duidelijker en het is niet meer zo’n ongrijpbaar, onrustig gevoel. Opeens zijn bepaalde kleurencombinaties heel interessant (“Daar wilde ik altijd al wat mee doen!”) en het vage idee wordt dan opeens iets tastbaars (“Geometrisch, driehoeken, groot!”). Schetsen worden gemaakt, weggegooid, toch weer gemaakt, ingekleurd, ondergekladderd en gedigitaliseerd. Dit is eigenlijk in een notendop hoe het met de Origami deken ook ging. En daar bleef het een tijdje bij, want ik kon maar niet het juiste garen vinden.
Ik liet het maar even zitten, maar toch zat het met dwars dat ik een idee had waar ik niet mee verder kon. Ik liet mijn schetsen aan Simy zien, gefrustreerd over het feit dat ik ‘t maar niet uit kon vogelen. Ja, dat had ik natuurlijk veel eerder moeten doen. Want ze liet me samples zien van een nieuw garen wat eraan kwam, en ik kon m’n vreugdekreten nauwelijks onderdrukken toen ik een diepe paars-roze, en een net-niet-te-felle geel zag. Perfect! Van het een kwam het ander en binnen een paar weken had ik een lading Metropolis in mijn handen, en kon ik ein-de-lijk beginnen aan mijn droomdeken.
Scheepjes Metropolis
En toen ging het allemaal soepel. Op de schetsen had ik alles al uitgewerkt en de motieven vlogen van mijn haaknaald af. De Metropolis is een droom om mee te haken. Het is een 75% Extra fijne Merino, 25% Nylon sokkengaren. Het kan tegen een stootje maar is lekker zacht, en komt in 80 kleuren. Het garen is licht gemêleerd, wat in sommige kleuren iets meer naar voren komt dan in anderen. Klinkt goed toch? Het is eigenlijk ontworpen om sokken mee te breien, maar dat hield mij niet tegen. Ik gebruikte een iets grotere haaknaald dan aangegeven op de wikkel en dat resulteerde in een zachte deken die erg soepel valt. Ik had hem af in 2 maanden. Een persoonlijk record, zeker voor een project van 145 x 175 cm!
Origami Deken
En dit is dan het eindresultaat. De deken heeft een levendig kleurverloop en is een spel van mijn favoriete kleuren. Groot genoeg om met zijn tweeën onder te zitten, lekker zacht en heel gemakkelijk in je eigen kleurencombinatie te maken. Het patroon is ook nog eens simpel aan te passen naar je eigen maat – best handig als je een lange Nederlander bent, of hem juist voor je babynichtje wil haken! Ik ben er bijna mee klaar, en het duurt nu echt niet lang meer voor het patroon klaar is. Ik ben de laatste puntjes op de i aan het zetten. Nog even geduld dus, maar het is het waard! Als je niet zo lang kan wachten, ga dan bij je lokale Scheepjeswinkelier kijken. En als die ze niet heeft, kan je Metropolis ook online vinden!
Kom je snel weer kijken? Het patroon staat binnenkort online!
Je kan Scheepjes Metropolis online vinden, zoals bij:Shop het garen
Reacties
Wees de eerste die reageert op dit bericht!